Ο 33χρονος Χρήστος Πελέκης έχει καταφέρει, παρά το νεαρό της ηλικίας του, να κερδίζει την αναγνώρισε, όχι μόνο στην Σύρο
και στην μεγάλη οικογένεια της Καλλονής, αλλά σε ένα ευρύτερο φάσμα του ελλαδικού και κυπριακού ποδοσφαίρου.
Πριν μερικά χρόνια ήταν στο Φρέναρος FC, πριν λίγες μέρες άφησε τις ακαδημίες της Καλλονής. Ο Χρήστος, ανοίγει τα χαρτιά του στο Themasports και τον Στέλιο Δημοσθένους. Τι λέει για την προοπτική να επιστρέψει στο νησί μας, για το δικό μας πρωτάθλημα και τους παίκτες που ξεχωρίζει, για τους αγώνες Κύπρου – Ελλάδας, αλλά και για την διαιτησία.
Αναλυτικά η συνέντευξη:
Αρχικά θα ήθελα ένα σχόλιο για το πως ένιωσες, όταν λίγο μετά που έγραψες στον προσωπικού σου λογαριασμού στο Facebook πως αποχωρείς από την U-20 της Καλλονής, έγινες αντικείμενο συζήτησης, με αρκετούς οπαδούς να σου δείχνουν την αγάπη τους…
«Αρχικά ένιωσα υπερήφανος γιατί αναγνωρίστηκε η δουλειά που έκανα στην ομάδα και από την άλλη στεναχωρήθηκα γιατί είχα αναπτύξει σχέσεις με τα παιδιά και τις οικογένειες τους».
Στην Καλλονή αγαπήθηκες όσο λίγοι. Γενικά πως ήταν η εμπειρία σου στην ομάδα, δούλεψες στις μικρές ομάδες της προτού γίνει προπονητής στην U-20…
«Ήτανε ένα όνειρο ζωής να δουλέψω σε μια ομάδα Super league, από τη στιγμή που βρέθηκα εκεί κατάλαβα πως για να πετύχω έπρεπε να είμαι συγκεντρωμένος 24 ώρες το 24ώρο στην ομάδα το οποίο και έκανα και αυτή ήταν η βάση η οποία με προώθησε στην U20».
Πως βλέπεις γενικά το ελληνικό ποδόσφαιρο; Έχουν γραφτεί πολλά το τελευταίο διάστημα, υπάρχει κάτι το αισιόδοξο για την επόμενη μέρα;
«Δυστυχώς μετά την κατάκτηση του EURO 2004, αντί το ελληνικό ποδόσφαιρο να ανεβαίνει επίπεδο αυτό κατέβηκε. Δυστυχώς, αυτή τη στιγμή δεν φαίνεται φως στον ορίζοντα. Από τη στιγμή που δεν υπάρχει παιδεία και σωστή νοοτροπία στους παράγοντες δύσκολα θα αλλάξει κάτι».
Είσαι ένας νεαρός και φιλόδοξος προπονητής. Τι ήταν αυτό που αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για σένα για να ακολουθήσεις αυτή την διαδρομή;
«Προέρχομαι από ποδοσφαιρική οικογένεια. Από τη στιγμή που στην ποδοσφαιρική μου καριέρα είχα κάποιους τραυματισμούς, τότε ήτανε επακόλουθο να ασχοληθώ με την προπονητική σε μικρή ηλικία (26 χρονών)».
Από ότι γνωρίζω είσαι κάτοχος του διπλώματος UEFA-A αλλά διευρύνεις διαρκώς τις γνώσεις σου παρακολουθώντας σεμινάρια προπονητικής σε Γερμανία και Ιταλία…
«Ενός προπονητής δεν του φτάνει το δίπλωμα UEFA που παίρνει στη χώρα του και θα πρέπει να πηγαίνει στο εξωτερικό για να διευρύνει τις γνώσεις του, το οποίο κάνω και εγώ. Είμαι στη Β΄ φάση UEFA A και περιμένω τα αποτελέσματα, επειδή έχω κάνει τη σχολή, έχω δίπλωμα UEFA A».
Δούλεψες στην Κύπρο, στην ομάδα του Φρενάρους, ενώ είχες και την επίβλεψη στις ακαδημίες της ομάδας. Ποιες οι εμπειρίες σου, τι κρατάς από το νησί μας;
«Στην αρχή της προπονητικής μου καριέρας βρέθηκα στο Φρέναρος, έχω μόνο καλά λόγια να πω για τους ανθρώπους της ομάδας άλλα και της κοινότητας. Σίγουρα θα ξανά επισκεφτώ την κοινότητα κάποια στιγμή σαν επισκέπτης. Αγωνιστικά αυτό που κρατάω είναι η πολύ καλή πορεία που είχαμε κάνει με την U21 αλλά και με την πρώτη ομάδα».
Διαβάστε το υπόλοιπο της συνέντευξης στην Κυπριακή ιστοσελίδα Themasports.gr