ΟΤΑΝ Ο ΔΑΒΙΔ ΝΙΚΗΣΕ ΤΟΝ ΓΟΛΙΑΘ…

ΤΟΥ: ΜΑΚΗ ΠΡΙΝΤΕΖΗ

Το ταξίδι του Α.Ο.Σ ολοκληρώθηκε πρόωρα, για την ακρίβεια 66 ημέρες πριν τον τελικό προορισμό του.

Μπράβο στην διοίκηση, μπράβο στους φιλάθλους που ήταν παρών μέχρι και την τελευταία στιγμή, μπράβο και στον Άγιαξ όμως που κατέκτησε πανάξια το πρωτάθλημα Κυκλάδων.
Η ομάδα του αθλητικού ομίλου ξεκίνησε με πολλές φιλοδοξίες την εφετινή σεζόν. Υψηλές βλέψεις, μεγάλο μπάτζετ, μεταγραφές παικτών που είχαν εμπειρία από μεγαλύτερες κατηγορίες και σε γενικές γραμμές όλα λειτουργούσαν ρολόι. Τι έφταιξε όμως και αυτό το καλοστημένο σωματείο δεν μπόρεσε να πετύχει τους στόχους του απέναντι σε ομάδες που θεωρητικά ήταν μικρότερες;

«Μπορεί το ταξίδι να είχε πρόωρο τέλος αλλά έτσι είναι η ζωή και ειδικά το ποδόσφαιρο. Απολογισμός και συλλογισμός για τα λάθη που έγιναν και όλα διορθώνονται, έγραψε στην σελίδα του facebook ένας από τους παράγοντες του Α.Ο.Σ που τυγχάνει να είναι και από τους πιο έμπειρους ανθρώπους του ποδοσφαίρου στον νομό μας ».

Συμφωνώ απόλυτα μαζί του. Άλλωστε δεν θα μπορούσα να μη συμφωνήσω με έναν άνθρωπο που γνωρίζει το ποδόσφαιρο πολύ καλύτερα στις Κυκλάδες απ τον καθένα μας.

Παράγοντες σαν και αυτούς του Α.Ο.Σ είναι δύσκολο να βρεις σε τοπικό πρωτάθλημα. Δεν είναι πολλές οι ομάδες που βάζουν χρήμα στο σύγχρονο ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο για λογαριασμό μιας ομάδας και αυτός είναι ο λόγος που τους αξίζουν συγχαρητήρια. Ο Α.Ο.Σ και οι Κυκλάδες έχουν ανάγκη από παράγοντες όπως οι κ. Φώσκολος, Ραουζαίος, Πύργος και Κόκκαλης που βάζουν τον «μποναμά» τους για να δουν ξανά την ιστορικότερη ομάδα των Κυκλάδων ψηλά. Αναγκαία είναι και η παραμονή στην ομάδα των κ. Καλούδη και Φωτεινιά που με την εμπειρία τους μπορούν να δώσουν πολλά στην ομάδα.

 

Τι έφταιξε και ποια είναι η επόμενη ημέρα;
Δεν μπορούμε να καταλογίσουμε ευθύνες στους ανθρώπους της διοίκησης. Δεν μπορείς να ρίξεις ευθύνες σε κάποιον που βάζει τα χρήματα του για να κάνει την ομάδα και τον κόσμο της Σύρου χαρούμενο. Οι ευθύνες δεν πάνε σε αυτόν που τα «βάζει», αλλά πάντα σε αυτόν που τα «παίρνει»… απλά τα πράγματα. Πληρώνεσαι καλά η καλύτερα από τον συνάδελφο σου… παίξε και καλύτερα…

Το είχα γράψει άλλωστε μια ημέρα μετά την εκτός έδρας δύσκολη νίκη του Α.Ο.Σ στην Στενή. Η ομάδα δεν παίζει γι αυτό που πληρώνετε. «Είναι νωρίς για να κρίνεις την ομάδα», μου απάντησε ένας σεβαστός άνθρωπος από το τεχνικό επιτελείο του συλλόγου.
«Άσε με να τα γράψω τώρα που είναι νωρίς γιατί μετά θα είναι αργά. Πολύ αργά»… ήταν η απάντηση μου στον συγκεκριμένο κύριο που ειλικρινά σέβομαι πάρα πολύ.

Οπότε οι ευθύνες πάνε καθαρά σε κάποιους που αμείβονταν για να κάνουν τον Α.Ο.Σ μεγάλο και την τελική δεν τα κατάφεραν. Πείτε μου ποιοι ξένοι αθλητές (μη Συριανοί) απέδωσαν με βάση την κανονική τους αξία και γι αυτό που αποκτήθηκαν. Μόνο ο Γιώργος Περιάλης μου έδειχνε να «ματώνει» και να «πονάει» την φανέλα από τους παίκτες που αποκτήθηκαν και ο Σταματίου που πάλεψε αλλά με μεγάλες αυξομειώσεις στο παιχνίδι του. Και από εκεί και πέρα… την διαφορά την έκαναν οι Συριανοί. Τζώρτζης, Λεό, «Μανού», Παπαδάκης προσπαθούσαν να τρέξουν και για τους υπόλοιπους. Δεν πάει έτσι το πράγμα.

«Χάθηκε το πρωτάθλημα στις λεπτομέρειες γιατί η ομάδα είναι ολοκαίνουρια και θέλει το χρόνο της… διάβασα από κάποιον επίσης γνώστη του ποδοσφαίρου αλλά είναι η πρώτη φορά που δεν θα συμφωνήσω μαζί του. Γιατί όσο καινούριος είναι ο Α.Ο.Σ, άλλο τόσο ολοκαίνουριος είναι και ο Άγιαξ, με την μόνη διαφορά ότι η ομάδα κόστισε κάτι λίγα μηδενικά λιγότερο…

Οι ξένοι κάνουν τη διαφορά σε μια ομάδα, γιατί πολύ απλά είναι αυτοί που κοστίζουν περισσότερο. Σε μισθό και λειτουργικά έξοδα (φαγητό, αμάξι, σπίτι κτλ).
Να πω ότι δεν σεβάστηκαν το συμβόλαιό τους; Δεν μπορώ να το πω, καθώς είναι φιλότιμα παιδιά. Να πω ότι η αξία τους υπερεκτιμήθηκε από κάτι δήθεν μανατζαρέους; ΜΜΜ. Κοντά είμαστε…

Όπως και να χει στον Α.Ο.Σ βρίσκονται πλέον σε σωστό δρόμο. Θέληση υπάρχει για κάτι καλό, παράγοντες που αγαπούν την ομάδα επίσης υπάρχουν, οπότε το μόνο που απομένει είναι τα φετινά λάθη να μη γίνουν και του χρόνου, μα πολύ περισσότερο να μην εμπιστευτούν ξανά άτομα που απέτυχαν την ομάδα. Δεν ξέρω ποιοι είναι, αλλά εκείνοι σίγουρα ξέρουν…

 

Περνάμε στον πρωταθλητή Κυκλάδων… Το είχα πει εδώ και καιρό πως το πρωτάθλημα αυτό ανήκει ολοκληρωτικά στον προπονητή Γιώργο Ρούσσο και όλο το επιτελείο του. Όχι στους παίκτες. Δεν είναι και λίγο αυτό που κατάφερε και μάλιστα είναι ο μόνος άνθρωπος που το πίστευε από την αρχή…
«Ποιος είναι ο στόχος για φέτος; Το πρωτάθλημα. Καμία ομάδα δεν παίζει για να βγει δεύτερη…» είχε δηλώσει τον Σεπτέμβρη σε μένα προσωπικά για λογαριασμό του Syros-Sports.gr… Από μέσα μου μόλις άκουσα αυτά τα λόγια σκέφτηκα…. Άστο καλύτερα να μην το πω.
Και όμως. Ήρθε η ώρα του. Ήρθε η ώρα που με τη δουλειά του ανταμείφτηκε και απέδειξε πως είναι μακράν ο καλύτερος προπονητής αυτή την περίοδο το Κυκλαδίτικο πρωτάθλημα.

Ο Άγιαξ σε γενικές γραμμές έχασε φέτος όλες τις «μάχες» εκτός των τεσσάρων γραμμών, κέρδισε όμως τη μάχη του γηπέδου.
Η αρχή έγινε με τον προπονητή Μάκη Πούλο να φεύγει από τον Αίαντα για τον Α.Ο.Σ. Ο Άγιαξ δεν αναζήτησε ποτέ προπονητή-αντικαταστάτη αλλά έχρισε προπονητή τον δικό του άνθρωπο…

Αρχές καλοκαιριού είχε συμφωνήσει με τον Γιάννη Ελκάντι. Ξαφνικά από τον Άγιαξ, ο Ελληνολιβανέζος βρέθηκε να βάζει την υπογραφή του στον Α.Ο.Σ και για λογαριασμό της ομάδας του Μάκη Πούλου. Δεν μπήκε ποτέ σε διαδικασία πλειστηριασμού και τελικά κέρδισε.
«Εδώ Ελκάντι, εκεί Ελκάντι που πάει τελικά ο Ελκάντι;» έγραφαν τα Μ.Μ.Ε. Ας πάει όπου θέλει. Σιγοψιθύριζαν στον Άγιαξ. Δεν θα αλλάξουμε νοοτροπία για κανέναν. Όποιος θέλει να παίξει σε εμάς έχει καλός. Όποιος δεν θέλει να πάει στο καλό. Κάτι τέτοιο μου έδωσαν να καταλάβω.

Την περίοδο του Ιανουαρίου έρχεται η περιβόητη υπόθεση Μανουδάκη. Ο καλύτερος Κυκλαδίτης ποδοσφαιριστής αλλάζει «στρατόπεδο», αφήνει τον Άγιαξ «γυμνό» 2 ημέρες πριν το μεταξύ τους ντέρμπι… Ενισχύεται ο αντίπαλος, αποδυναμώνετε ο Άγιαξ. Το αποτέλεσμα; Νίκη του Άγιαξ απέναντι σε μια ομάδα που μαζί με Μανουδάκη έχει κάνει δώρο και τον Παπαδάκη. Φοβερά πράγματα…

Το ποδοσφαιρικό «μάτι» του Γιώργου Ρούσσου φάνηκε από δυο αθλητές που στην τελική έκαναν τη διαφορά. Μιχάλης Βασάλος και Ηλίας Κώτσης.
Η περίπτωση του Μιχάλη Βασάλου ήρθε από το πουθενά. Λίγες ημέρες πριν την έναρξη της αγωνιστικής περιόδου, ο Έλληνας coach του είπε ξαναβάλε παπούτσια και έλα. Θα κάνεις την διαφορά. Και όντος. Τι δίκιο που είχε…Ο Βασάλος ήταν από τους καλύτερους κεντρικούς αμυντικούς της κατηγορίας και έκανε την διαφορά στα μετόπισθεν, την ίδια ακριβός στιγμή που στον Α.Ο.Σ δεν μπόρεσε να προσαρμοστεί ο ακριβοπληρωμένος Μητσόπουλος της Γ Εθνικής.
Το «γλυκό» έδεσε με την προσθήκη του Κώτση. Αυτό και αν είναι ποδοσφαιρικό μάτι. Νεαρός αθλητής που κατευθείαν ταίριαξε στο καλούπι της ομάδας. Χρόνος προσαρμογής;; Μηδέν.. Γιατί είπαμε. Οι ξένοι είναι για να δίνουν το κάτι παραπάνω..

 

Τα λάθη σε αυτή την ζωή είναι για να μας κάνουν πιο δυνατούς και όχι για να μας δείχνουν… Εύχομαι Καλή επιτυχία στον Άγιαξ στα μπαράζ ανόδου της Γ Εθνικής και στους παράγοντες του Α.Ο.Σ να μείνουν κοντά στην ομάδα, γιατί το Συριανό ποδόσφαιρο φερέγγυους παράγοντες σαν και αυτούς τους έχει ανάγκη…