Νίκος Ζιάβρας: «Διαφήμιση για τον τόπο μας η Ελλάς»

Με αφορμή την χθεσινή ανάρτηση του προέδρου της Ελλάς Γιώργου Λεονταρίτη που εξέφρασε τον προβληματισμό του για την μη.. στήριξη του κόσμου και κυρίως των επιχειρηματιών, ο Ζίκος Ζιάβρας (πρώην πρόεδρος) μετέφερε την δική του άποψη επί του θέματος.

Αναλυτικά τα όσα έγραψε στο προσωπικό του προφίλ

Βλέποντας την αναρτηση του Γιώργου Λεονταρίτη και διαβάζοντας τους αριθμούς που παρέθεσε σε σχέση με τις μετοχές και τα εισιτήρια διαρκείας ομολογώ ότι μου δημιούργησε μια άσχημη εντύπωση.
Η ιστορική αυτή σεζόν δεν βρίσκει την ανταπόκριση που θα περιμέναμε από το ευρύ κοινό.
Η ομάδα αγωνίζεται σε επαγγελματική κατηγορία για πρώτη φορά στην ιστορία του νησιού και τα πάει αρκετά καλα.
Υπάρχει ένα καινούργιο και όμορφο γήπεδο.
Στο νησί υπάρχουν αρκετές ακαδημίες με εκατοντάδες παιδιά..
Προπονητές,υπεύθυνοι,γονεις και παιδιά ασχολούνται με το άθλημα καθημερινά.
Εκτός από τους παραδοσιακούς ποδοσφαιρόφιλους που όλα τα χρόνια πηγαίνουν στο γήπεδο.
Γιατί ενώ οι συνθήκες είναι ιδανικές και το άθλημα έχει απήχηση αυτό δεν μεταφράζεται σε στήριξη και παρουσία στο γήπεδο;
Με την εμπειρία μου αυτά τα έξι χρόνια που ήμουν πρόεδρος της Ελλάς Σύρου και περνώντας από πολλά στάδια και πολλές και διαφορετικές καταστάσεις μπορώ να πω πως κατέληξα σε μερικά συμπεράσματα.
Έζησα και τις εποχές των τοπικών ντέρμπι και τις ίντριγκας που έφερναν αυτά.
Έζησα τα κυκλαδίτικα ντέρμπι με την μεταφορά φιλάθλων στα άλλα νησιά.
Έζησα τα μπαράζ ανόδου με επεισόδια και οπαδούς να έρχονται στο νησί.
Βέβαια έζησα και δύο χρονιές την Γ Εθνική με μεγάλα παιχνίδια και αντιπάλους.
Κάθε φορά άλλαζαν οι απαιτήσεις και οι καταστάσεις όμως το αποτέλεσμα ήταν πάνω κάτω το ίδιο με ελάχιστες εξαιρέσεις.
Οι τελευταίες δεκαετίες με την είσοδο της συνδρομητικής τηλεόρασης και μετά με το ίντερνετ έφεραν το ποδόσφαιρο στο πιάτο σε όλους μας.
Κάθε Σάββατοκυριακο και βέβαια και μεσοβδόμαδα αμέτρητες μεταδοσεις.
Κάτι που σε “μπουκωνει” και σε γεμίζει.
Βλέπεις τα πάντα και ότι ώρα θέλεις από το κινητό σου.
Τα παλιά χρόνια η μόνη ευκαιρία να δεις ποδόσφαιρο ήταν Κυριακή πρωί στα ματς του Α.Ο.Σ
Οι μεταδόσεις ήταν ραδιοφωνικές και μόνο το βράδυ έβλεπες στιγμιότυπα στην τηλεόραση.
Ένας άλλος λόγος είναι η καθημερινότητα όλων μας
Η ανεμελιά και οικονομική ευημερία της δεκαετίας του 80 και του 90 δεν υπάρχει πια.
Ο χρόνος είναι πολύτιμος και όλα γύρω μας τρέχουν.
Λίγοι μπορούν να ξοδέψουν ένα δίωρο έτσι εύκολα αν δεν συντρέχει σημαντικός λόγος.
Αυτό το δεύτερο μας οδηγεί και στο τρίτο συμπέρασμα που είναι ότι το γήπεδο γεμίζει μόνο όταν:
1)Υπαρχει μια αντιπαλότητα ανάμεσα σε αυτούς που θα δούμε και θα οδηγήσει σε σκηνικά τα οποία θα σχολιάσουμε μετά
2)Είναι παιχνίδι που κρίνεται ένας τίτλος
3)Είναι φιέστα και απονομή
Αν οι ακαδημίες κατανοήσουν ότι το μέλλον και ο στόχος αυτών των παιδιών πρέπει να είναι πρωτίστως αυτη η ομάδα που παίζει στην superleague2 και να στοχεύσουν να αγωνιστούν στο μέλλον σε αυτή.
Αν ο απλός κόσμος καταλάβει ότι έχει πλέον την μοναδική ευκαιρία να δει ποδόσφαιρο επιπέδου δίπλα στην πόρτα του.
Αν οι ιθύνοντες και όσοι αγαπούν αυτό τον τόπο καταλάβουν πόση διαφήμιση φέρνει αυτή η αθλητική επιτυχία και βοηθήσουν προς αυτή την κατεύθυνση μόνο τότε θα αλλάξουν τα πράγματα και θα δούμε με άλλο μάτι αυτή την ιστορική συμμετοχή.