Η ΕΠΟΜΕΝΗ ΗΜΕΡΑ…

Η εκπληκτική πορεία του φετινού Α.Ο.Σ, η παραμονή του Ραμπαβίλα που επιβάλλεται να υλοποιηθεί, οι παίκτες που προτάθηκαν, οι ακαδημίες που πρέπει να προσέξει περισσότερο και η επόμενη ημέρα που φαντάζει δύσκολη αλλά είναι πιο εύκολη από ποτέ.

ΤΟΥ: ΜΑΚΗ ΠΡΙΝΤΕΖΗ
Σήμερα θα μιλήσω μόνο για τον Α.Ο Σύρου, ενώ τις επόμενες ημέρες θα ακτινογραφήσουμε και τις πορείες των άλλων δυο Συριανών μας ομάδων που αγωνίστηκαν στο φετινό πρωτάθλημα.

Αναμφίβολα ο Α.Ο.Σ ήταν η ευχάριστη έκπληξη του φετινού πρωταθλήματος για το νησί της Σύρου. Ξεκίνησε από τα χαμηλά και αγωνιστική με την αγωνιστική «μεγάλωνε». Δεν είναι τυχαίο άλλωστε πως στον Α.Ο.Σ, ποτέ δεν μίλησαν για πρωτάθλημα τουλάχιστον μέχρι την είσοδο στα μπαράζ. Τρώγοντας ανοίγει η όρεξη… και το Γενάρη ο Α.Ο.Σ έκανε το μεγάλο άνοιγμα με τις μεταγραφές των Ραμπαβίλα και Άλντο και αφού πρώτα είδαν πως η ομάδα έχει τις δυνατότητες να πρωταγωνιστήσει.

Στα μπαράζ έκανε το χρέος του και σχετικά εύκολα πήρε την δεύτερη θέση που οδηγεί στα ημιτελικά του πρωταθλήματος. Μεγάλη νίκη επί του Πανθηραϊκού, «σκληρή» ήττα από τον Πανναξιακό στον χθεσινό τελικό του πρωταθλήματος, με την ομάδα να κατασταλάζει στην δεύτερη θέση.
Στον χθεσινό τελικό έγιναν πολλά. Δεν θέλω να μιλήσω πολύ γι αυτά που έγιναν και προτιμώ να ασχοληθώ με την ομάδα της Σύρου, την πορεία της αλλά και την επόμενη ημέρα. Άλλωστε τα βίντεο μαρτυρούν από μόνα τους όλα όσα ακολούθησαν και το ποδοσφαιρικό σύνθημα «Σήμερα είναι Κυριακή και πίνουμε απ το πρωί» ταιριάζει πιο πολύ στους λιγοστούς βεβαίως φιλάθλους του γειτονικού νησιού από αυτούς των μεγάλων ομάδων της Αθήνας.

Ο Α.Ο.Σ είχε την ευκαιρία να πάρει εύκολα ένα «δικό» του παιχνίδι. Δεν εκμεταλλεύτηκε το γρήγορο γκολ και το «μουδιασμένο» ξεκίνημα του δευτέρου ημιχρόνου έφερε τις δυο ομάδες στα ίσα. Ήταν λογικό ο Πανναξιακός από το 70΄ και μετά να σκέφτεται το δικό του παιχνίδι. Αυτό που του έδωσε και το κύπελλο πριν από δυο μήνες. Μόνο στην διαδικασία των πέναλτι θα μπορούσε η ομάδα της Νάξου να πάρει το παιχνίδι και το έκανε. Το πίστευα αυτό πριν από την αναμέτρηση. Μάρτυρας μου… ο πρόεδρος του Α.Ο.Σ Γιώργος Φώσκολος που σε τηλεφωνική επικοινωνία που είχαμε μια ημέρα πριν το παιχνίδι του είπα…. «μόνο στα πέναλτι το χάνεις…».

Όχι ότι ο Πανναξιακός είναι καλύτερος στην διαδικασία των 9 μέτρων, αλλά είχε την ψυχολογία και την ετοιμότητα τέτοιων καταστάσεων. Δεν είναι τυχαίο ότι στα πέναλτι πήρε τους Πανθηραϊκό και Πάγο και στέφτηκε κυπελλούχος Κυκλάδων.
Ο αγώνας τελείωσε με τον πλέον χειρότερο τρόπο και δεν αναφέρομαι στα πέναλτι. Δυστυχώς 20 καλόπαιδα φρόντισαν να χαλάσουν ένα μεγάλο παιχνίδι αντάξιο της ιστορίας των δυο ομάδων. Κατάφεραν να πάνε το παιχνίδι πρόωρα… στα πέναλτι γιατί μόνο έτσι μπορούσαν να το κερδίσουν και «μπράβο» τους.

Περνάμε στην ανακοίνωση του Α.Ο.Σ τώρα…
Από τις πιο άστοχες ανακοινώσεις που έχω δει ως τώρα στα 9 χρόνια που ασχολούμαι επαγγελματικά…
«Ευχαριστούμε τη διοίκηση του Πανναξιακού που βοήθησε στην όσο το δυνατό καλύτερη διεξαγωγή του τελικού».
Εδώ δεν θα πολύ-συμφωνήσω. Ασφαλώς και δεν ευθύνονται «άμεσα» οι άνθρωποι για τα όσα συνέβησαν, αλλά οι ομάδες γενικά φέρουν μερίδιο ευθύνης για τον κόσμο που κουβαλούν στα γήπεδα τους. Πολύ περισσότερο σε μικρές κλειστές κοινωνίες, όπου ξέρεις με όνομα και επίθετο το κάθε καλόπαιδο. Οπότε θεωρώ άστοχο να ευχαριστείς μια ομάδα ότι συνέβαλε τα μέγιστα για την ομαλή διεξαγωγή ενός αγώνα, όταν οι φίλαθλοι τους το έκαναν ροντέο.

 

Όλοι θέλουν Σύρο…
Ο τελικός τελείωσε. Καλός η κακός με ήττα για την ομάδα της Σύρου, αλλά στα θετικά είναι ότι ο Α.Ο.Σ έχει κερδίσει πλέον τον σεβασμό όλων. Δεν είναι τυχαίο ότι 2 παίκτες του Πανθηραϊκού αυτοπροτάθηκαν στην ομάδα της Σύρου (ναι καλά διαβάσατε) λίγα λεπτά μετά το 5-2 του ημιτελικού της Τετάρτης. Δεν είναι επίσης τυχαίο ότι άλλοι τρεις παίκτες του Πανναξιακού την ώρα της απονομής του πρωταθλήματος, χτύπησαν το καμπανάκι της μεταγραφής σε άνθρωπο της διοίκησης του συλλόγου. Η διοίκηση του Α.Ο.Σ έχει κερδίσει τον σεβασμό όλων πλέον στις Κυκλάδες, με τον κάθε παίκτη που επιθυμεί να παραμείνει στο Νομό μας, να αναζητά ποδοσφαιρική στέγη στην πρωτεύουσα των Κυκλάδων.

 

«Κλειδί» ο Μάκης Βαρθαλίτης
Η φετινή εξαιρετική πορεία του Α.Ο.Σ φέρει την «σφραγίδα» του Συριανού τεχνικού. Δεν είναι από τους προπονητές που όποιον και αν του φέρεις στην ομάδα θα σου πει πάρτον. Προπονητής «οικονομίας». Δεν ενθουσιάζεται με τις λέξεις «ξένος αθλητής» και «μεταγραφή». Αν του αρέσει θα τον πάρει. Αλλιώς δώσε τόπο στα Συριανά παιδιά.

Τρανταχτό παράδειγμα οι μεταγραφικές κινήσεις του Ιανουαρίου. Πόσοι παίκτες δοκιμάστηκαν, πόσοι προτάθηκαν, όλοι απορρίφτηκαν μέχρι να κατασταλάξει στους Ραμπαβίλα και Άλντο. Ειδικά η μεταγραφή του πρώτου φέρει την δική του «σφραγίδα», καθώς όπως παραδέχτηκε πολλές φορές ο αθλητής, χωρίς αυτόν ίσως να μην έπαιζε τώρα στις Κυκλάδες.

 

Και περνάμε στην επόμενη ημέρα…
Ο παίκτης πάνω στον οποίο πρέπει να χτιστεί η ομάδα ονομάζεται Παναγιώτης Ραμπαβίλας. Δεν είναι τυχαίο ότι σκόραρε σχεδόν σε όλα τα μεγάλα ματς (ντέρμπι, μπαράζ, ημιτελικό, τελικό) και όπως έχουμε πει και στο παρελθόν… ο μεγάλος παίκτης φαίνεται στα μεγάλα παιχνίδια.
Ο Α.Ο.Σ έχει πλέον έτοιμη ομάδα. Αν κρατήσει τον μεγαλύτερο κορμό από το φετινό ρόστερ, με την ενίσχυση 2-3 καλών παικτών νομίζω ότι το επόμενο πρωτάθλημα του ανήκει. Βασική παράμετρος βέβαια να βρεθούν 1-2 καλοί χρηματοδότες που θα βοηθήσουν το σύλλογο οικονομικά. Ωραία η νέα διοίκηση, καλά τα φρέσκα μυαλά, καλή η εμπειρία και οι γνώσεις των παλαιότερων ανθρώπων που γνωρίζουν ποδόσφαιρο, αλλά για να γίνει η υπέρβαση χρειάζεται και χρήμα.

Ο Γιώργος Φώσκολος σήκωσε φέτος τον μεγαλύτερο «Σταυρό», καθώς για μια ακόμη χρονιά ήταν ο βασικός χρηματοδότης του συλλόγου. Του αξίζουν πολλά συγχαρητήρια γι αυτά που έχει προσφέρει στο χώρο του Συριανού ποδοσφαίρου, αλλά νομίζω πως 1-2 καλοί συμπαίκτες τη νέα χρονιά χρειάζονται, για να σιγουρέψει αυτό που του στέρησαν φέτος τα πέναλτι και κάποιες εξωαγωνιστικές καταστάσεις.

Πρόβλημα με τους μικρούς αθλητές

Το πρόβλημα που εντοπίζω στον Α.Ο.Σ είναι η έλλειψη μικρών αθλητών που θα μπορέσουν να πλαισιώσουν την ανδρική ομάδα «εδώ και τώρα». Μικροί σε ηλικία αθλητές που μπόρεσαν φέτος να παίξουν σε υψηλό επίπεδο ήταν μόνο οι Καπλάνης, Ξυγκάκης και Γκιουράι. Αυτό είναι πρόβλημα και για την ομάδα αλλά και τους αθλητές. Από τη μια μεριά, ο μικρός αθλητής πρέπει να νοιώσει τον ανταγωνισμό για να δουλέψει ακόμη σκληρότερα στις προπονήσεις. Άσχημο πράγμα για ένα μικρό να ξέρει πως έχει θέση εξασφαλισμένη σε ότι κατάσταση και αν βρίσκεται. Ακόμη πιο άσχημο είναι για έναν προπονητή, να αναγκάζεται να βγάζει αλλαγή κάποιον που πιθανόν παίζει καλά γιατί απλά η αλλαγή πρέπει να είναι μεγάλου ηλικιακά.

Ο Α.Ο.Σ έχει καλές ακαδημίες και νομίζω ότι ο σύλλογος τη νέα χρονιά θα πρέπει να ασχοληθεί περισσότερο με αυτές. Οι προσθήκη περισσότερων μικρών θα κάνει καλό και στα παιδιά που είναι είδη στην ομάδα, αλλά και τον προπονητή που θα έχει λύσεις και επιλογές στα σχήματα που θα κατεβάσει.

Τα μηνύματα είναι ενθαρρυντικά μετά το φετινό πετυχημένο μοντέλο και αν όλα πάνε καλά νομίζω πως είναι θέμα χρόνου ο Α.Ο.Σ να ξαναφτάσει εκεί που του αξίζει.