ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ

Είχε πολύ «ζουμί» η «κότα» την εβδομάδα που μας πέρασε αλλά ας αρκεστούμε στο «ψαχνό».

ΤΟΥ: ΜΑΚΗ ΠΡΙΝΤΕΖΗ

Πάλι εδώ όπως κάθε Τρίτη, έτσι και σήμερα θα σας κρατήσω συντροφιά. Είχε πολύ «ζουμί» η «κότα» την εβδομάδα που μας πέρασε αλλά ας αρκεστούμε στο «ψαχνό». Μαντάρα τα έκανε ο Άγιαξ που κινδυνεύει να μείνει μετεξεταστέος στις εξετάσεις της ανόδου, καλός ο Α.Ο Σύρου στη Μήλο σε ένα παιχνίδι (όπως όλα πλέον) με την πλάτη στον τοίχο, δεν άντεξε ο Πάγος σε ένα φαινομενικά δικό του ματσάκι….

Ξεκινάμε με τον Άγιαξ που το απόγευμα της Κυριακής στραβοπάτησε με τον Αστέρα Τραγαίας και πλέον είναι έτοιμος να «γκρεμίσει» ότι καλό έκτισε μέχρι σήμερα. Οι νίκες του έδωσαν προβάδισμα, η ήττα από την Λάβα του στέρησε (προσωρινά;) την πρώτη θέση, αλλά η «γκέλα» στο γήπεδο του Αγίου Αρσενίου τον βάζει πλέον σε περιπέτειες. Τα προγνωστικά παραμένουν με το μέρος του, αλλά αν η ομάδα δεν συνέλθει και μάλιστα γρήγορα, θα κινδυνέψει να πετάξει μια «δική του χρονιά» στα λεγόμενα «σκουπίδια». ΠΑΣ Νάξου και ρεπό συμπεριλαμβάνει το πρόγραμμα του Γιώργου Ρούσσου, προκειμένου η ομάδα να πάρει τρεις βαθμούς, να ξεκουραστεί και να μπει στην τελική ευθεία. Βαθμολογικά, το πλεονέκτημα το έχει ακόμα. Οπότε από τα δικά του «χέρια» η μάλλον καλύτερα… πόδια εξαρτώνται τα πάντα. Τα τρία ντέρμπι με Λάβα Εμπορίου, Μαρπησσαϊκό και Καρτεράδο είναι πλέον σίγουρο πως θα κρίνουν τα πάντα. Απομένει πολύ «ψωμί» ακόμη πριν από την ολοκλήρωση των αγώνων, αλλά νέες γκέλες τύπου «Κυριακής» δεν χωράνε.

 

Πάμε στον Πάγο τώρα… που ενώ στο παιχνίδι του Σαββάτου κόντρα στον πρωτοπόρο Α.Ο Μυκόνου έδειχνε ότι θα τα καταφέρει, ένα κακό και καταστροφικό 5λεπτο στο ξεκίνημα του Β μέρους ήταν αρκετό για να στερήσει στην ομάδα του Ηλία Ξενικάκη μια νίκη που θα την έβαζε γερά στο κυνήγι της 3^ης θέσης. Οι ελπίδες για είσοδο στην τελική φάση της διεκδίκησης του πρωταθλήματος δεν χάθηκαν ακόμη, καθώς το «δώρο» ήρθε από τη Μύκονο, με τις Άνω Μερά και Ανδριακό να μοιράζονται βαθμούς. Οπότε ο Πάγος είναι ολοζώντανος. Νικάει Ανδριακό (εκτός), νικάει Άνω Μερά (εντός) και λογικά περνάει, με δεδομένο ότι η Άνω Μερά βέβαια δεν θα έχει κάνει το διπλό στην Σύρου απέναντι στον ΑΟΣ, που καίγονται τα «οπίσθια» του για τη νίκη.

 

Ας κάνουμε ένα μικρό διάλυμα από το πρωτάθλημα των ανδρών και ας περάσουμε στις «ξιφομαχίες» ανάμεσα στις ακαδημίες του νησιού μας.

Σε γενικές γραμμές μέσα από τις αρθογραφίες μου (κάθε Τρίτη) δεν αναφέρομαι ΠΟΤΕ σε ακαδημίες και διοικητικά ΕΠΣ Κυκλάδων. Ότι και αν έχει προηγηθεί, ότι και αν είχε μεσολαβήσει την προηγούμενη εβδομάδα, πάντα αρκούμε να μιλάω για την αγωνιστική δράση του πρωταθλήματος ανδρών.  Δεν τα «χώνω» ποτέ σε παίκτες και προπονητές, ενώ παράλληλα μου αρέσει να πυροβολώ «κατά ριπάς» τους παράγοντες. Με έχετε μάθει νομίζω…

Αυτό που έγινε όμως τις τελευταίες ημέρες με τις 5 ακαδημίες του νησιού μας, δεν μένει απαρατήρητο και σίγουρα θα τοποθετηθώ…

Ανταγωνισμός υπάρχει παντού. Στην δουλειά μας, στις ομάδες, σε όλα τα επαγγέλματα…

Το να κανονίζουν  όμως 4 ακαδημίες από το νησί φιλικές αναμετρήσεις και την 5^η ακαδημία να μη την καλούν… κάτι σημαίνει. Σίγουρα κάποιος μεγάλος «δάκτυλος»  έχει μεσολαβήσει. Δεν μας ενδιαφέρει ποιος… και το γιατί. Δεν μας ενδιαφέρει αν οι επικεφαλείς όλων των ακαδημιών έχουν διαφορές μεταξύ τους. Μα καθόλου… Θα συμφωνήσω απόλυτα με τους γονείς των παιδιών, που έστειλαν επιστολή στα ΜΜΕ και ανέφεραν πως τα παιδιά ανήκουν μόνο στους γονείς τους… και σε κανέναν άλλον. Την λύση ασφαλώς και δεν θα την βρω εγώ, πολύ περισσότερο όταν δεν ξέρω επί της ουσίας τη είναι αυτό που τους χωρίζει. Άσχημο όμως να πετάς στα «σκουπίδια» (ναι.. όπως το λέω) 6χρονα παιδάκια. Ας τα βρούνε μεταξύ τους οι ακαδημίες… ας μη τα βρουν ποτέ. Υπέρ μας είναι γιατί τα νούμερα του σάιτ με τέτοιες καταστάσεις σίγουρα «φουσκώνουν». Ας μη ξεχνάνε όμως και οι 5 ακαδημίες πως… όλοι γονείς είναι και όλοι από την ηλικία τους περάσαμε. Να το κρατήσουν αυτό….. Στο ίδιο τραπέζι ας μη καθίσουν, συνεργασία μεταξύ τους ποτέ να μην κάνουν. Χειραψία ποτέ ας μη ανταλλάξουν, τις μικρές «ψυχούλες» όμως δεν έχουν το δικαίωμα να τις χωρίζουν σε παιδιά και αποπαίδια… 

Ακόμη και στο δικό μας επάγγελμα υπάρχει μεγάλος ανταγωνισμός. Νούμερα, αποκλειστικές ειδήσεις, χορηγίες, διαφημίσεις, δικιά μου η φωτογραφία και την πήρες. Πρώτος εγώ… δεύτερος εσύ και δεν συμμαζεύετε. Και όμως… ακόμη και στο δικό μας δύσκολο και άκρος ανταγωνιστικό επάγγελμα υπάρχουν και κάποια όρια. Τρανταχτό παράδειγμα, ο φιλανθρωπικός αγώνας που έγινε την Κυριακή στο  Περιστέρι , στο πλαίσιο της ενίσχυσης του «Χαμόγελο του Παιδιού». Επίλεκτοι δημοσιογράφοι από την Σύρο (όλων των Μ.Μ.Ε), άφησαν έστω και για μια ημέρα τα δικά τους στην άκρη, ταξίδεψαν μαζί στην Αθήνα και έδωσαν  αυτόν τον πανέμορφο αγώνα προκειμένου να δώσουν έστω και για λίγο τη χαρά στο μικρό παιδί.

Χάθηκε να γίνει το ίδιο και με  τις ακαδημίες; Ρωτώ εγώ τώρα… ο Άνθρωπος που του αρέσει να «πυροδοτεί» και πάνω απ όλα να τα γράφει χωρίς να του κρατάνε το χέρι…

Έχω πει και παλαιότερα. Τα λάθη στη ζωή γίνονται για να μας κάνουν πάντα πιο δυνατούς και όχι για να μας δείχνουνε..  Λάθη σίγουρα έχουν κάνει όλοι. Αυτός άλλωστε φαντάζομαι είναι ο λόγος του «εμφύλιου πολέμου» που έχει ξεσπάσει τις τελευταίες ημέρες με τις ακαδημίες του νησιού μας.

Δευτέρα μέχρι Παρασκευή μπορεί να τους χωρίζουν πολλά. Σαββατοκύριακο όμως, έστω και για 48 ώρες και οι 5 ακαδημίες θα έπρεπε να δώσουν «τόπο στην οργή», ώστε να μη στερήσουν το χαμόγελο αυτού του παιδιού. Δεν παίρνω το μέρος του Άγιαξ, αλλά επειδή η ζωή είναι «ρόδα»  και γυρίζει… εύχομαι στα παιδιά και στους γονείς των υπολοίπων ακαδημιών να μη βρεθούν ποτέ σε ανάλογη θέση.

 

Γυρίζουμε πίσω γιατί ξεχάσαμε τον Α.Ο Σύρου

Την ώρα που ο Φώσκολος τα έπινε και χόρευε στον Βέρτη, οι παίκτες του Α.Ο Σύρου έριξαν το δικό τους «χορό» απ την φουρτούνα  στο καράβι, πριν η ομάδα φτάσει με μεγάλη ταλαιπωρία στο μακρινό της προορισμό και το νησί της Μήλου. Καλά τα πήγε η ομάδα,  που αν και με πολλά προβλήματα τραυματισμών, κατάφερε να φύγει αλώβητη από μια δύσκολη έδρα. Ο Παμμηλιακός δεν είναι τόσο κακός. Μπορεί βαθμολογικά να υστερεί έναντι των άλλων ομάδων, τα αποτελέσματα του όμως δείχνουν πως είναι ανταγωνιστικός. Άσε που ο Α.Ο.Σ για δεύτερο συνεχόμενο παιχνίδι έφυγε χωρίς να μαζέψει την μπάλα από τα δίχτυα. Καλό σημάδι αυτό…

Και πάνω που είπαμε για Φώσκολο και Βέρτη, αξίζει να σημειωθεί πως ο Συριανός παράγοντας το έχει ρίξει στο ποτό. Ένας άνθρωπος πίνει πάντα για δυο λόγους. Πίνω για να διασκεδάσω που λέμε ή πίνω για αν ξεχάσω… (τον Πάγο π.χ). Δεν γνωρίζουμε ποιος είναι ο λόγος που ο Συριανός παράγοντας ξημεροβραδιάζεται στα μαγαζιά μέχρι πρωίας. Επειδή όμως το μήνα Ιανουάριο  ακολουθούν σημαντικές αποφάσεις, καλό θα είναι, να είναι νηφάλιος πριν  πάρει την απόφαση να επαναφέρει στην ομάδα διοικητικό παράγοντα που μέχρι το καλοκαίρι δεν ήθελε να τον βλέπει.  Ωραίο πράγμα στη ζωή να συγχωρείς, άλλο τόσο ωραίο όμως και να μην ξεχνάς…

Πάμε στον Ανδριακό τώρα… όπου πραγματικά αυτή η ομάδα μας εκπλήσσει. Μετά την ισοπαλία στην Άνω Μερά, βάζει πλέον γερές βάσεις για την είσοδο στην τελική φάση. Μη μου πείτε πως πριν από την έναρξη του πρωταθλήματος δεν πιστεύαμε όλοι πως εύκολα η δύσκολα θα ήταν η τελευταία ομάδα του ομίλου; Και να πούμε και την αλήθεια;; Ο Ανδριακός αξίζει την τρίτη θέση. Έκοψε βαθμούς από τη Μύκονο, πήρε διπλό στην Σύρο με τον Πάγο, δεν έχασε στην Άνω Μερά, πάλεψε στα ίσα τον Α.Ο Σύρου, νίκησε τη Μήλο και πλέον τους τελευταίους δυο αγώνες θα έχει την δική του ευκαιρία για το «θαύμα»…

Για τον Β όμιλο δεν θα πούμε πολλά. Ο Πανθηραϊκός είναι μακράν καλύτερος του δεύτερου  και βρίσκεται δίκαια στην κορυφή, ο Πανναξιακός έστω και αν δεν εντυπωσιάζει, παίζει με την «βαριά» φανέλα και θα πάρει εύκολα η δύσκολα τη δεύτερη θέση και το τρίτο εισιτήριο θα κριθεί ανάμεσα σε Θύελλα Καμαρίου και Φιλώτι, με την ομάδα της Σαντορίνης να έχει το προβάδισμα.

Ανανεώνουμε το ραντεβού μας για την επόμενη Τρίτη (22/12, 20.00), όπου σίγουρα θα έχουμε πιο ευχάριστα να πούμε. Ημέρες Χριστουγέννων θα είναι, όπου μέσα σε αυτό θα έχει μεσολαβήσει και το 2^ο ΕΠΣΚ Youth League. Τι πιο ωραίο πράγματα να βλέπεις σε ένα γήπεδο περισσότερα από 240 παιδάκια από τα τέσσερα νησιά των Κυκλάδων και να αγωνίζονται αγαπημένα μεταξύ τους. Κλείνοντας ας μη ξεχάσουμε πως… Το παράδειγμα των δημοσιογράφων ας το ακολουθήσουν και οι ακαδημίες.

Τα πάντα για το χαμόγελο του παιδιού!