ΤΟΥ: ΜΑΚΗ ΠΡΙΝΤΕΖΗ
Μια από τις πιο «ζεστές» εβδομάδες ήταν αυτή που ολοκληρώθηκε. Τεράστια πρόκριση του Πάγου στον τελικό του Κυπέλλου, μεγάλη εμφάνιση του «φρεσκαρισμένου» από τις μεταγραφές Α.Ο Σύρου, επική πρόκριση του Πανναξιακού στη Σαντορίνη, γκέλα εκτός προγράμματος του
Άγιαξ στη Σέριφο και φυσικά οι «ξιφομαχίες» Άγιαξ και Πάγου επί διοικητικού με αιχμηρές ανακοινώσεις αλλά και τοποθετήσεις…
Από πού να ξεκινήσουμε; Ευχάριστα ή δυσάρεστα;
Αν και όλος ο κόσμος ξεκινάει από τα δυσάρεστα και καταλήγει στα ευχάριστα (για να μείνει μια γλυκιά γεύση), εγώ κάνω πάντα το αντίθετο. Προτιμώ να ξεκινήσω από τα ευχάριστα και να ολοκληρώσω με τα δυσάρεστα, μήπως και αλλάξει κάτι. Γιατί η τελευταία κουβέντα είναι αυτή που πάντα μένει στο μυαλό μας.
Επί του αγωνιστικού…
Ο Πάγος ήταν «ΤΕΡΑΣΤΙΟΣ» στο παιχνίδι Κυπέλλου με τον Α.Ο Μυκόνου. Η ομάδα του Ηλία Ξενικάκη επιτέλους ήταν αυτή που όλοι περίμεναν να δουν από την αρχή της σεζόν σε αγώνα με μεγάλο αντίπαλο. Μπορεί να κινδύνεψε στο τέλος, αλλά η πρόκριση ίσως και να ήρθε πιο εύκολα απ ότι όλοι περιμέναμε. Αν περιμέναμε και πρόκριση. Αν η ομάδα της Σύρου συνεχίσει και στο πρωτάθλημα αυτές τις εμφανίσεις, ο Α όμιλος αναμένεται με ιδιαίτερο ενδιαφέρον ενόψει της συνέχειας. Η ψυχολογία σίγουρα ανέβηκε κατακόρυφα καθώς πλέον όλοι ξέρουν ότι αυτός ο Πάγος… ΜΠΟΡΕΙ!!!
Ο Α.Ο.Σ είχε εύκολο έργο στην Άνδρο απέναντι σε έναν αντίπαλο μικρότερου βεληνεκούς, αλλά πάντα ικανός να σου δημιουργήσει προβλήματα στο γήπεδο του. Τα δυο νέα μεταγραφικά αποκτήματα μπήκαν αμέσως στο «ψητό» και η «καλοκουρδισμένη μηχανή» του Μάκη Βαρθαλίτη συνεχίζει να διαβαίνει το «δρόμο» των επιτυχιών.
Πάμε στον Άγιαξ τώρα…
Πρόβλημα. Μεγάλο πρόβλημα… όλοι γνωρίζουν πως το 80% του αγωνιστικού ρόστερ πλαισιώνει και την ανδρική αλλά και την εφηβική ομάδα. Και εδώ είναι το μεγάλο πρόβλημα του πρωταθλητή, με τον πάντα έξυπνο Γιώργο Ρούσσο να καλείται και μάλιστα σύντομα να διαλέξει πιο από τα δυο τμήματα θα προωθήσει περισσότερο. Το να μοιράζει τα ρόστερ των δυο τμημάτων σε παιχνίδια που διεξάγονται ίδια μέρα και ίδια ώρα κάνει κακό και στα δυο. Από τη μια η εφηβική ομάδα που για μένα έχει το καλύτερο ρόστερ στις Κυκλάδες, κινδυνεύει να χάσει έναν τίτλο που ίσως και να φαινόταν εύκολος, από την άλλη η ανδρική ομάδα που πλήρης έχει «σφυγμό» κινδυνεύει όχι μόνο να μείνει εκτός μπαράζ, αλλά αν συνεχίσει να παίζει με απώλειες ακόμη και χειρότερα. Η ιστορία έχει αποδείξει πως δυο «καρπούζια» στην ίδια «μασχάλη»…. Θα πέσουν και θα σπάσουν και τα δυο. Συμπέρασμα… ή τα δίνω όλα στο εφηβικό και προσθέτω άλλον ένα «τίτλο» στην ιστορία του συλλόγου, ή κρατάω ψηλά τη σημαία της ομάδας που είναι πάντα το ανδρικό τμήμα ενός συλλόγου.
Πανναξιακός…
Η ομάδα της Νάξου με την εκτός έδρας νίκη-πρόκριση επί του πανίσχυρου Πανθηραϊκού απέδειξε πως στον αθλητισμό η «φανέλα» είναι πιο δυνατή από τα μπάτζετ. Αφήστε δε… που σε δυο παιχνίδια φέτος με την ομάδα της Σαντορίνης δεν έχει ηττηθεί. Τα μπαράζ αναμένονται με μεγάλο ενδιαφέρον αλλά οι μεγάλες ομάδες φαίνονται στα μεγάλα παιχνίδια και ο Πανναξιακός είναι σίγουρα μια από αυτές.
Και πάμε να κλείσουμε με την περιβόητη υπόθεση Πάγου-Άγιαξ, τις αιχμηρές ανακοινώσεις των δυο ομάδων και τις τοποθετήσεις παραγόντων στο Syros-Sports.gr…
Οι δυο ομάδες στα «έσπασαν» με αφορμή την αναβολή ή μη ενός αγώνα εφηβικού πρωταθλήματος;; Εγώ δεν το πιστεύω και αυτός ήταν ο λόγος που ήρθα σε επικοινωνία με δυο παράγοντες των ομάδων. Όχι για να πυροδοτήσω, αλλά για να μάθουμε την αλήθεια και το λόγο που χωρίζει φέτος τις δυο ομάδες.
Γιατί πολύ απλά οι επιστολές και οι ανακοινώσεις δεν λένε πάντα την αλήθεια. Για την ακρίβεια… δεν τη λένε ποτέ και αυτός είναι ο λόγος που οι περισσότερες ομάδες για σοβαρά θέματα βρίσκουν πάντα τον εύκολο «δρόμο» της ανακοίνωσης… γλυτώνεις τις ερωτήσεις, αποφεύγεις απαντήσεις.
ΉΤΑΝ ΚΑΠΟΤΕ «ΑΔΕΡΦΙΑ»…
Η περσινή «φιλία» των δυο ομάδων ήταν όπως αυτή του αειμνήστου Ντράζεν Πέτροβις με τον Βλάντε Ντίβατς (από εκεί και ο τίτλος). Τότε και πριν 21 χρόνια χρειάστηκε ο Σέρβος να πετάξει με δύναμη την Κροατική σημαία στο παρκέ στο τελευταίο παιχνίδι της ενωμένης Γιουγκοσλαβίας, αμέσως μετά την κατάκτηση του μουντομπάσκετ της Αργεντινής. Το γυαλί «ράγισε» και δυστυχώς δεν «κόλλησε» ποτέ και γνωρίζεται το λόγο…
Κάπως έτσι και στους Πάγο και Άγιαξ…
Πέρσι ήταν «αδέρφια». Την περίοδο του καλοκαιριού αλλά και στις διακοπές του πρωταθλήματος οι ομάδες προετοιμαζόντουσαν μαζί. Πάμπολες φορές έδιναν φιλικά παιχνίδια και έστελναν τον Α.Ο.Σ (ΣΥΡΙΑΝΗ ΟΜΑΔΑ) να εξορίζεται στα γειτονικά νησιά για φιλικούς αγώνες. Φέτος. .. Με εξαίρεση ένα φιλικό Άγιαξ-Πάγου (αν θυμάμαι καλά), Α.Ο.Σ και Άγιαξ δίνουν το δικό τους «ραντεβουδάκι» στο γήπεδο σε φιλικά προετοιμασίας και ο Πάγος (ΣΥΡΙΑΝΗ ΟΜΑΔΑ) μένει αυτός στην απέξω…. Αυτό είναι ένα σοβαρό λάθος που κάνουν οι παράγοντες των ποδοσφαιρικών μας ομάδων στο νησί. Χωρίζονται οι σύλλογοι σε «παιδιά» και «αποπαίδια». Για του λόγου του αληθές, αυτός είναι και ένας σημαντικός λόγος όπου ο περσινός Α.Ο.Σ δεν προχώρησε (έλλειψη ετοιμότητας όταν έπρεπε), αλλά και ο φετινός Πάγος ξεκίνησε «μουδιασμένα».
ΟΙ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ ΚΑΙ Ο «ΠΟΛΕΜΟΣ»
Ξεκίνησαν οι ανακοινώσεις λοιπόν με τον Άγιαξ να κάνει την αρχή και να παραπονιέται για το «ΟΧΙ» του Πάγου σε ένα παιχνίδι που ούτος η άλλος είχε πάει μια εβδομάδα πίσω.. Ακολούθησε η αιχμηρή απάντηση του Πάγου, που μπήκε στα σάιτ και ενώ θα περίμενε δει ίσως μια ανακοίνωση συγχαρητηρίων, είδε ανακοίνωση «θυμού» για το παιχνίδι των νέων. Δεν θα κρίνουμε το ποιος έχει δίκιο και ποιος άδικο, αλλά μέσα στα παράπονα του Άγιαξ χωρούσε και μια σειρά με 10 λέξεις που να έδιναν συγχαρητήρια στον αντίπαλο για την πρόκριση στον μεγάλο τελικό, έστω και αν δεν ήταν υποχρεωμένος.
Ο γραμματέας του Αίαντα και καλός φίλος μου Θάνος Καρβουνιάρης μέσα από το Syros-Sports.gr εξήγησε τους λόγους που η ομάδα του καθυστέρησε να βγάλει την ανακοίνωση και δεν ήταν άλλος από το θλιβερό γεγονός με έναν συνάνθρωπο μας.
Εδώ δεν πολύ-συμφωνώ. Γράφτηκε τρεις ημέρες πριν… στάλθηκε όμως 1 ώρα μετά… τη νίκη πρόκριση της Συριανής ομάδας;;; Το όποιο δίκιο και να είχε ο Άιαντας στα παράπονα του.. χάθηκε.
Κλείνουμε με τον πρόεδρο του Πάγου κ. Χρήστο Ρούσσο
Σας ανέφερα και πιο πάνω πως αδυνατώ να πιστέψω πως η αιτία σύγκρουσης των δυο ομάδων ήταν ένας ορισμός αγώνα ποδοσφαίρου και μάλιστα στις μικρές ηλικίες. Και από τα λεγόμενα του προέδρου του Πάγου μάλλον επιβεβαιώνομαι…
Μετά τον γραμματέα του Άγιαξ, είχαμε υποχρέωση να ακούσουμε και την άλλη πλευρά. Σε τηλεφωνική επικοινωνία που είχα εγώ με τον πρόεδρο του Πάγου, κατάλαβα πολύ εύκολα ότι αυτό που χωρίζει τις δυο ομάδες δεν είναι ο ορισμός ενός αγώνα εφηβικού πρωταθλήματος αλλά κάτι άλλο. Η αλήθεια είναι ότι δεν μου είπε (και καλά έκανε), αλλά από τα λόγια «Εμείς πληρώνουμε για να πάρουμε έναν παίκτη»… κατάλαβα πολλά.
Κατάλαβα πως στον Πάγο θεώρησαν ίσως τους εαυτούς τους «κορόιδα», που πλήρωσαν για να πάρουν δυο παίκτες, ενώ από την άλλη πλευρά οι τέσσερις αθλητές του Αίαντα πήγαν «δωράκι» στον Α.Ο.Σ στα πλαίσια της φετινής συνεργασίας. Κάπου εκεί χάλασε το όλο «στόρι» της υπόθεσης. Από την στιγμή που στον Άγιαξ είχαν αποφασίσει να ανοίξουν «8-10» νέες θέσεις εργασίας στο ανδρικό τμήμα σου λέει ο άλλος… εμάς γιατί μας πουλάς και στους άλλους χαρίζεις; Δεν είμαι μπροστά αλλά αυτό αντιλαμβάνομαι.
Δεν ξέρω αν τα βρουν οι ομάδες και για πόσο, αλλά θεωρώ άδικο για το ποδόσφαιρου της Σύρου, με τρεις ομάδες και 6 ακαδημίες να έχουμε συνεχώς ένα πόλεμο ανάμεσα τους.